Dag 13 Lower Antelope Canyon - Horseshoe Bend - Glenn Canyon Dam

Een klein motelletje in Page, één van de kleinste kamers tot nu toe, maar een knusse uitstraling. Een beetje onrustig geslapen, dus weer al vroeg wakker. Dick is nog in de bonen ook, want de klok is een uur naar voren gegaan omdat we net over de tijdlijn zijn gekomen. Dus nu 9 uur verschil met Nederland. Alleen dat is niet goed geregistreerd, waardoor hij al rond kwart over zes staat te douchen. We hebben eigenlijk wat meer tijd dan anders vandaag. Dick heeft een reservering gedaan bij de Lower Antilope Canyon voor een mooie wandeling door deze slotcanyon. Voordat het zover is, gaat hij bij een dichtbij gelegen supermarkt verse broodjes halen en nog wat andere boodschappen. We ontbijten op ons gemakkie en hebben zelfs nog wat tijd over om onze social media bij te werken. Rond acht uur rijden we richting de Lower Antilope Canyon. De tour begint pas om tien voor negen, het park is dichtbij, dus we hebben alle tijd. Nog even tanken lukt ook nog wel. Maar net voorbij de afslag staat al een redelijke file van auto's die het park in willen. Er moet eerst betaald worden, en dat schiet niet echt op. We denken dat we ruim op tijd gaan zijn, maar we beginnen 'm aardig te knijpen als we rond kwart voor negen pas bij het poortje om te betalen staan. Snel afrekenen en gas met die hap. Gelukkig maar een klein stukje rijden. De gids staat al op punt van beginnen. Ik loop snel naar hem toe, terwijl Dick zich meldt bij de kassa. Pfffff we zijn net op tijd....dat had geen minuut langer moeten duren. Het zal toch geen voorteken worden voor de rest van de dag hè....het is wel de 13e dag van onze reis....We moeten eerst een eindje lopen door los zand en komen aan bij een verzamelplek waar we de canyon in gaan. Op internet al veel gezien en gelezen over deze mooie slotcanyon. Door de licht en zoninval ontstaan er prachtige kleuren in deze canyon, ontstaan door water en wind. We hopen dat we zelf ook van deze mooie foto's kunnen maken. Onze groep bestaat voornamelijk uit chinezen, die nergens naar kijken en totaal niet luisteren naar wat de gids verteld. Rare mensen af en toe. De gids verteld over het ontstaan van de canyon en laat iedereen de camera op de juiste stand zetten, lukt het niet dan doet hij het voor je. Onderweg maakt ie foto's van ons en doet het goed. We zijn een uur beneden en de camera's blijven klikken. Je blijft mooie hoeken en openingen zien, echt gaaf! We zuchten diep en zijn blij dat we het gehaald hebben op tijd! Op het nippertje..... We rijden door naar nog een punt dicht in de buurt. Horseshoe bend...een canyon waar je van boven naar beneden kijkt in een gigantische diepte. Je ziet de Calorado rivier hier langs kronkelen. Ook weer prachtig. Het is er wel druk en je moet een flink stukje lopen. Eerst naar beneden, maar terug weer omhoog. Dat is een aardige workout weer, vooral met de temperatuur erbij. Als we foto's aan het maken zijn bij de rand van de afgrond, vraagt een stel of ik een foto van ze wil nemen. Of course....maar geef het toestel aan Dick, omdat hij langer is en beter een foto kan maken met de diepte erop. Dan gebeurt het volgende....Dick neemt het toestel van me over en laat zijn eigen toestel vallen...hard op de grond en het schiet naar de rand.....net daarvoor blijft het toestel liggen......pfff....Lucky at first....maar dan kijkt hij het na en blijkt het toestel het niet meer te doen.....de lens waarschijnlijk kapot....geeft alleen maar wazig beeld en hij kan er niets meer mee doen......een flinke vloek volgt.....balen natuurlijk....Nu kan hij alleen nog foto's maken met zijn mobiel. Na enige tijd komt de rust wat over hem en staat er niets anders te doen dan je erin te berusten....Hij denkt erover om eventueel in Las Vegas waar we maandag aankomen te kijken voor een ander toestel...we gaan het zien. Toch die dag 13.....Afijn we rijden door naar de Glenn Canyon Dam. Hier stappen we ook even uit om van het uitzicht te genieten. We besluiten om de grote weg te nemen naar ons eindpunt in Tropic. Eigenlijk was de planning om de Cotton Canyon Road te nemen, dit is een onverharde weg met aparte bezienswaardigheden. Aangezien we de lekke band achter de rug hebben en wat bang zijn om vast te komen zitten doen we het niet. Ook willen we redelijk op tijd aankomen in Tropic om nog wat te kunnen relaxen. Het is toch gauw nog een twee en half uur rijden. We verlaten hiermee de staat Arizona om weer terug te keren in Utah. Ook het tijdsverschil is weer naar 8 uur gegaan ten opzichte van Nederland. Het landschap verandert onderweg van wat droog en kaal naar meer groen. Mooi om te zien. We rijden richting Bryce canyon NP waar wat we morgen gaan bekijken. We zijn om vier uur op plaats van bestemming Motel Bryce Pioneer Village. Een leuk kleinschalig vakantiepark. Het doet gezellig aan. We planten onze koffers en gaan even ontspannen bij het zwembad. Al gauw raken we aan de praat met een ander Nederlands stel. Altijd leuk om de ervaringen uit te wisselen. Het komt hier wel goed!!