Dag 12 Mon.Valley-Valeey of the Gods- Mokidugway-Muley Point-Goosenecks SP- Coalmine Canyon

Voor dag en dauw opstaan, dat doen we deze morgen. De wekker gaat af om zes uur en met nog slaperige gezichten kijken we door het raam. Het is nog donker. Het gaat snel, want amper een kwartier later begint het iets lichter te worden. De zonsopkomst staat op punt van beginnen. De eerste foto’s worden gemaakt en er volgen er nog heel veel meer…. Het is een prachtig tafereel en wij staan erbij en kijken er naar. Langzaam begint het lichter  te worden en na een tijdje laat de zon zich echt zien. Tussen de twee monuments komt ie snel te voorschijn! Onder het genot van een lekker bakje thee en jus d’orange en een broodje kijken we alles aan. We doen het rustig aan….ja soms kan Dick ook rustig aan doen….Maar er komt een tijd om weer verder te gaan. We pakken alles weer in en gaan als eerste door het park van Monuments Valley. Helaas is de weg in een niet geweldige staat, laten we maar zeggen in zeer slechte staat. Eentje van grind, zand en een heleboel hobbels, dus we worden lekker in de shake gezet. We komen langs mooie rotsformaties en nemen hier en daar een foto. Het is een aardig intensieve rit, maar prachtig om te zien! Wanneer we alles hebben gezien , rijden we het park uit om naar de volgende bezienswaardigheid te gaan kijken. Er is hier zoveel te zien, dat je keuzes moet maken waar je voor gaat. De keuze is gevallen op Valley of the Gods. Een klein stukje rijden om uiteindelijk  door een prachtige natuur te rijden en nog meer mooie rotsformaties te zien. De weg is gelukkig een stuk beter dan die bij Monument Valley. Naarmate we de rit verder rijden, komen er steeds mooiere uitzichten voorbij. Hier even stoppen en daar even stoppen om alles vast te leggen. Wanneer we deze bezichtiging afsluiten komt het echte werk  pas…..een flinke beklimming (gelukkig met auto) over Moki Dugway. Een hoge stijging op grind en onverharde weg. Dit is niet mijn ding, maar gelukkig loopt het allemaal goed af. Uiteindelijk komen we op een prachtig uitzicht bij Muley Point. Nadat we weer benden zijn aangekomen via deezelfde weg zetten we de rit voort naar Goosenecks SP.De rivier San Juan heeft er voor gezorgd dat er onder ons een mooie canyon is uitgesleten. Hier ontmoeten we een Nederlands stel. Zij doen ongeveer dezelfde reis als wij. Zijn ook begonnen in Denver en eindigen in San Fransisco. En wat blijkt….zij is een geboren en getogen Roosendaalse…..wat is de wereld toch klein in big America! We nemen afscheid en rijden een stuk door richting ons eindpunt Page. Voordat we daar zijn, gaan we nog proberen een canyon te vinden.  Het is iets waar niet veel toeristen komen. Wonder boven wonder lukt het ons. We moeten van de weg af, op een smalle  onverharde weg . De koeien die we tegen komen, moeten zelfs van hun luie kont  komen, want ze liggen zo goed als op het weggetje. En jawel hoor, niet veel verder zien we Coalmine Canyon. Op een verscholen stuk land ligt daar een heel aparte canyon met andere kleuren dan die we de laatste tijd hebben gezien! Bijzonder om te ontdekken! Vanaf hier rijden we naar ons motel in Page, Lulu’s Sleep Ezze. Dit is een plaatsje waar eigenlijk alleen toeristen komen. Vanaf hier zijn zoveel diverse bezienswaardigheden te bezoeken. En daar speelt men hier aardig op in. Niets anders dan motels/hotels en eettenten, en natuurlijk niet heel goedkoop. De vermoeidheid zit er ondertussen aardig in, vooral vanwege het vroege begin van de dag.  Laat zal het niet worden volgens mij.

We hopen dat we alles op de blog geplaatst krijgen, want het internet is hier een drama! Dus het kan zijn dat de foto’s later volgen!