Dag 13 Campbell River

Howdy Y’all,

In het kader van als de beren niet naar ons komen, dan gaan wij wel naar de beren toe….staat er voor vandaag een grizzly tocht op het programma. Deze tocht gaat zo’n beetje de hele dag in beslag nemen. Na een gemakkelijk ontbijtje, zorgen we dat we om 09:30 uur op de afgesproken plek bij pier G staan. De tocht is al maanden geleden geboekt bij Aboriginal Journeys Wildlife and Adventure Tours. Dat moet ook wel, want deze organisatie gaat iedere dag met een beperkt aantal mensen op pad. Voornamelijk uit respect voor dier en natuur. Samen met 10 andere mensen (waaronder een professioneel freelance fotograaf met een enorm gevaarte bij zich) beginnen we aan een boottocht van 2 uur. De boot van de organisatie is kapot en gelukkig heeft men een andere boot kunnen regelen bij een nabij gelegen organisatie, anders was het hele feestje niet door gegaan. Stuurman Brian zal ons vervoeren per boot. We zijn maar net een half uurtje op pad of de eerste walvis dient zich al aan. Brian manoeuvreert de boot zo goed en dichtbij mogelijk, zodat we foto’s kunnen maken. Dat valt nog niet mee, want heel dichtbij mogen we niet komen, uit veiligheid voor iedereen. Het water spuit bovenuit de walvis en dan zien we het grote gevaarte langzaam boven water komen en weer terug zakken om een eind verder wederom een stuk boven water te verschijnen. Soms komt de staart ook boven. Het is een geweldig gezicht en een super ervaring! De boot blijft dobberen en dan duurt het weer een tijd voor we hem een heel stuk verder weer boven water zien komen. Het is gewoon een sport om te turen over het water om een glimp op te vangen van de walvis. Wanneer de walvis te ver weg is, varen we weer verder. Het is een flink stuk varen door de straten van de zee naar Toba Inlet (Fjord) aan de kust van het vaste land. Naarmate we dichterbij komen wordt het wel wat mistiger door de rook van de bosbranden die ook hier in de buurt flink woeden. Het is verder een rustig vaartochtje over rustig water en met mooie uitzichten. Brian zet er flink vaart achter, we arriveren bij de Klahoose First Nations Guides. We worden ontvangen door een oudere indiaan, die ons het een en ander vertelt over de geschiedenis van de eerste mensen hier en probeert ons wat woordjes te leren. Onze gids en chauffeur is ondertussen ook gearriveerd. In een soort van safaribus rijden we een kilometer of 6 naar het eerste punt waar we de beren gaan spotten. Er is ons al vertelt dat we heel erg stil moeten zijn en goed naar de gids moeten luisteren. Zodra de bus tot stilstand komt gaat de gids heel stil de omgeving verkennen om te kijken of het voor ons veilig is en of misschien  al beren in het zicht zijn. Wij allen zitten vol spanning, stilletjes te wachten of we eruit mogen…..en we krijgen groen licht! We kunnen naar een brug lopen en van daaruit de beide kanten beneden (hier stroomt de rivier, waar de beren o.a. hun eten vandaan halen) bekijken en in de gaten houden. Er zit veel vis in het water, dat is gunstig. En jawel….er loopt al een grizzly door het water te banjeren. Hij is nog best ver weg, maar langzaam aan komt hij steeds dichterbij…..het is nog een jonkie zo te zien en nog mager….deze moet nog flink aan de bak voor de winterslaap. Het is prachtig om te zien hoe hij op het dooie gemakje door de rivier loopt te slenteren. Hij komt ook steeds dichterbij beneden waardoor wij denken of we nog wel veilig zijn. De gids toont totaal geen spanning en weet waarschijnlijk al dat de beer onder de brug zijn tocht verder maakt. Hij heeft ons totaal niet in de gaten. Als de grizzly uit beeld is verdwenen, we zijn dan alweer zeker een half uur verder, stappen we in de bus om een stukje verder in een uitkijktoren verder te gaan kijken. Bij aankomst moeten we blijven zitten, want niet ver van ons vandaan zien we een joekel van een grizzly aan de wandel. We zijn muisstil en wachten tot de gids alles heeft verkent en ons het sein geeft om de toren in te gaan. Het is een grote hut op palen waar we makkelijk met 12 in kunnen staan en de boel bekijken. De grote grizzly is ondertussen verdwenen, maar al snel komt degene van de brug weer aanwandelen. Even daarna nog een andere, maar die blijft ver van ons vandaan. Dan is het een hele tijd wachten. Dat is het belangrijkste bij het spotten van de dieren. Stil zijn en geduld hebben…..dat is voor sommige best wel eens moeilijk (en daar bedoel ik niet Dick mee…). Het blijft dan heel lang stil en de gids besluit om in deze toren ons de lunch te geven. Flesje water met een heerlijke sandwich met vlees en gezond. Een kokos en krentenkoek als afsluitertje. Het is ook wat mistiger/rokeriger geworden door de bosbranden doordat de wind in onze richting staat. Je kunt ook ontzettend goed de brandlucht ruiken. De bus rijdt naar een andere uitkijktoren om te kijken of we daar nog wat kunnen gaan zien. Ook hier zijn we weer lang stil en wachten geduldig op wat komen gaat. Helaas blijkt het dit voor vandaag te zijn. Rond 15:45 uur rijden we terug naar het begin om de boottocht terug te gaan maken.

Het was wel weer heel bijzonder om dit gezien en meegemaakt te hebben! We hebben wat grizzly’s gezien en daar kwamen we toch voor!

De boottocht terug gaat het eerste gedeelte over veel smoky waters….daarna wordt het zicht weer beter en krijgen we weer walvissen te zien! Wat zitten er hier veel! Brian laat ons op het gemak kijken, echt heel gaaf! We komen dan ook pas om 18:30 uur terug in de haven bij pier G. Wat een bijzondere dag was dit weer! Super genoten!

So long Folks !