Dag 19 Forks - SeaTac

Howdy Y’all,

Precies om 07:30 uur wordt er op onze deur geklopt en staat de koffie op een keurig mooi opgemaakt dienblad klaar. Daarbij ligt een mooi kaartje met daarop wat informatie voor deze dag zoals de weersvoorspelling. Ze maken er hier echt werk van. We zijn al zo goed als klaar met douchen en aankleden en koffers inpakken. We kunnen even op het gemak genieten van de koffie. Daarna lopen we naar de eetkamer, daar worden we om 08:00 uur verwacht voor het ontbijt. Dit alles is in samenspraak met ons afgesproken. Evenals wat we wensen voor het ontbijt. Er zitten al 2 stellen te genieten van al het lekkers. Eén stel komt ook uit Nederland, uit Winkel dichtbij Alkmaar. We hebben ze gisteravond al even gesproken. Zij zijn net begonnen met hun reis. Gedeelte Amerika en Canada. Het eten is verrukkelijk. Als “voorafje” krijgen we warme peertjes in een zoetig sausje en een toefje slagroom. Daarna krijgt Dick pancakes gevuld met noten en bessen en nog van alles meer. Voor mij is er French Toast gemaakt. Niet de simpele, maar dikke boterhammen heerlijk en net voldoende laten weken en daarna in de in de koekenpan gebakken. Mmmmmm, zalig! Twee dames zijn er in de keuken mee bezig. We vragen hoe laat ze vanmorgen zijn begonnen, 06:30 uur …. Wat een werk!

Met goed gevulde buikjes gaan we op weg om een gedeelte van de dag nog door te brengen in Olympic National Park. We willen één van de populaire trails  gaan lopen in het Hoh Rain Forest. Helaas hebben we gister al gehoord dat de weg er naar toe is afgesloten vanwege werkzaamheden. We krijgen suggesties van de eigenaar van de B&B, die we ter harte nemen.

Maar allereerst gaan we naar Ruby Beach. Dit staat ook op ons lijstje. De temperatuur is nog niet echt hoog, rond de 12 graden, maar onderweg naar Ruby Beach gaat het zonnetje beter schijnen. Bij aankomst is het heel aangenaam om hier wat tijd door te brengen. Het ziet er weer geweldig uit! Het water is een stuk teruggelopen, het lijkt er nu op dat het weer vloed aan het worden is. We kunnen nu nog redelijk ver het strand op lopen. Mooie golven slaan tegen de kleine en grote rotsen in het water. Over sommige rotsen kun je nog lopen, anderen liggen te ver het water in. De eilanden zijn goed  te zien. We lopen een stuk verder en daar zien we een aangespoelde baby walvis liggen. We hadden dit al gehoord van het Nederlandse stel die hier gister geweest zijn. Wat zonde van het beest, waarschijnlijk te zwak of ziek geweest om te overleven. We lopen nog wat verder over het strand, maken weer veel te veel foto’s en gaan dan terug naar de auto. We willen graag nog wat van het Rain Forest zien en rijden door naar de plek die ons is aangeraden bij Lake Quinault. Hier maken we een korte wandeling door het hele mooie bos. Joekels van bomen staan hier volledig begroeid met mos. Heel bijzonder om te zien, maar nauwelijks vast te leggen op foto. Je moet het eigenlijk allemaal met eigen ogen zien. De route met de auto rijden we verder op een groot gedeelte onverharde weg, waar we ook weer mooie plaatjes te zien krijgen. Dan wordt het tijd dat we van onze laatste picknick gaan genieten, die doen we vlak bij Quinault Lodge. Het is nog droog, we zetten ons neer bij één van de tafels en eten op ons gemak wat broodjes. We zijn net op tijd klaar, want het begint te druppelen. Alles gaat snel de auto in en we rijden verder richting Seattle. We hebben nog een rit van 3 uur voor de boeg. We krijgen met verschillende weertypes te maken. Soms zien we de verdamping van het water door de zon van het natte wegdek in kleine mistwolkjes voor onze auto opstijgen. Dan komt de regen er weer met bakken uit, het volgende moment schijnt de zon weer volop. Vlak voor Seattle begint het een stuk drukker te worden op de IS 5. We kunnen gelukkig wel blijven rijden en bij Sea Tac gaan we de snelweg af naar ons hotel Sleep Inn Sea Tac. We arriveren hier rond 16:00 uur. Mooie tijd vinden we zelf. Alles wordt weer richting de kamer verhuisd, waar we even bijkomen. Vanuit het hotel lopen we in een half uurtje naar de bekende keten Denny’s om wat te eten. We worden door een wat vreemde donkere man Laurence geholpen. We moeten om hem lachen. Hij maakt grapjes en met zijn stem lijkt hij op de karakters die door Eddy Murphy worden gedaan in de film Coming to America. Het eten smaakt ons goed en op het gemak wandelen we terug naar ons hotel. Weer een geslaagde dag!!

So long folks!