Dag 11 Whistler - Parksville

Howdy Y’all,

Een rustig begin van de dag vandaag. Eigenlijk zijn de meeste dagen wel lekker relaxed. Uitslapen tot een uur of 07:00/7:30 is al heel wat. Vaak zijn we al rond 06:00 uur wakker. Toch krijgen we wel genoeg slaap want ’s avonds rond een uur of 22:00/22:30 gaat het licht bij ons wel uit.

We lopen het dorp in de vroege morgen nog rond. De meeste zaken zijn nog gesloten en hoewel we achter het raam van onze hotelkamer het zonnetje zien schijnen, blijkt het buiten nog fris. Hoger dan een graad of 4 komt het nu nog niet. De rust dwaalt nog door de straten. Na een half uurtje lopen belanden we bij de centrale plaats waar de fietsers zich verzamelen om weer een dag te downhillen. Ruige gasten en dames met dito kleding. Beschermers op de lichamen en flinke helmen op om de lichaamsdelen maat niet te beschadigen. De gondola’s en liften zijn al aan het warm draaien. Eigenlijk willen we zelf ook nog wel met een gondola naar een top van een berg. Maar de tijd staat het ons niet toe. Althans we durven het niet goed aan. We moeten vanmiddag om 15:30 uur bij de ferry staan om de overtocht naar Vancouver Island te maken. Het is nog wel een stukje rijden, we hebben nog wat bezichtigingen in de planning en je weet maar nooit wat we onderweg nog tegen gaan komen. We doen dus toch maar verstandig en blijven met beide beentjes op de grond. We kopen een bakje (nou ja…een enorme beker) cappuccino en zetten ons neer op een bankje in het zonnetje. We hadden heel graag hier nog het een en ander willen doen, maar dat laten we achter ons en kijken naar wat nog gaat komen. Rond 10:30 uur gaan we op weg naar onze eerste stop bij Brandywine Falls. De naam komt van een weddenschap tussen twee landmeters, die de hoogte van de waterval moesten bepalen. Degene die het dichts bij zat, kreeg een fles brandewijn. Het is een hoge waterval van rond de 70 meter met een stukje verderop een mooi uitzicht op Daisy Lake. We hoeven maar een korte wandeling te maken om bij al dit moois aan te komen. Het is prachtig weer, wat willen we nog meer!

Een half uur verder rijden brengt ons bij de Shannon Falls, de op 3 na grootste waterval van British Columbia (BC). Het water klettert 335 meter naar beneden. Het is druk op de parkeerplaats waar we rond het middaguur arriveren. Hier kunnen we wel even op het gemak wachten tot er iemand weg rijdt en al snel hebben we een parkeerplaats. Van hieruit is het een korte wandeling bergopwaarts naar een uitkijkplatform. Het is mooi gelegen en ziet er vanaf een grote afstand gaaf uit. Het water valt over de granieten rotsblokken naar beneden. Een heel eind boven de waterval zie ik twee kleine poppetjes die daar aan het klimmen zijn. Het ziet er ontzettend steil uit vanaf waar wij staan, wat een waaghalzen…..

Aan het begin van de wandeling ligt een mooi klein parkje, groen gras, bomen en met picknickbanken. Bij terugkomst aan de waterval, maken we er gebruik van om heerlijk in het zonnetje onze verse broodjes en yoghurtjes te nuttigen. We zijn ondertussen al een goed stuk opgeschoten richting de ferry, wat ons wat extra rust geeft.

Dan wordt het langzaamaan tijd om verder te gaan. Het is redelijk druk op de weg en met zo nu en dan wat constructions (waarbij er een mannetje/vrouwtje op de weg staat met een bord dat laat zien dat je moet stoppen of langzaam door mag rijden) onderweg, zijn we mooi op tijd om aan te schuiven om de ferry op te gaan. Het duurt uiteindelijk nog wel een goed uur voordat dat ook echt gebeurd. Om 16:00 uur komen we los van het vaste land en begint de overtocht naar Vancouver Island. Er staat weinig wind, het zonnetje schijnt en de lucht is blauw. We staan lekker op het buitendek en wandelen een rondje over de ferry. Op het achterdek ontmoeten we een Canadees stel waar we mee aan de praat raken. Het is leuk om te horen wat ze doen, en wie ze zijn en hoe ze over de dingen in de wereld denken. Trump komt voorbij en de First Nations (eerste inwoners). Genoeg om over te kletsen. De overtocht duurt een kleine 2 uur, waardoor we rond 17:45 uur van de ferry afrijden. De temperatuur is ook hier nog heerlijk, met een nieuw record van 25 graden rijden we naar ons eindpunt in Parksville, The Sandcastle Inn. Hier aan de stranden zou het beste zand om zandkastelen te bouwen, liggen.

We krijgen een mooie kamer en brengen snel onze koffers weg. Voor ons doen deze keer een wat latere aankomst. We rijden een paar kilometer naar een restaurant (Leftys fresh food) wat Dick op het internet heeft gevonden. In 1996 hebben 3 vrienden het idee gekregen om een restaurant te beginnen. Overeenkomst was dat ze alle drie linkshandig zijn……

Een schot in de roos, we eten er heerlijk!!!

So long folks!!