Dag 5 Yellowstone NP

Het begint er zo waar op te lijken. We hebben zo goed als de hele nacht door geslapen! Voor mij de tweede nacht en Dick sliep vanmorgen om half zeven nog,,,,best wel bijzonder want die is er altijd vroeg bij. Maar toch op tijd uit de veren voor weer een nieuwe dag. Het begint al een beetje een ritueel te worden...ontbijtje, spullen inpakken en op tijd weer in de auto voor de volgende rit. Vandaag staat als eindbestemming het plaatsje Gardiner Montana op het programma. Dit is onze vijfde staat waar we vertoeven. Voordat we daar zijn, eerst een flinke rit van ongeveer 5 uur voor de kiezen naar Yellowstone NP. Een lange rit, maar hij gaat snel en door weer mooie landschappen. We nemen een route door de bergen met natuurlijk veel bochtenwerk maar o zo mooi! Wat is dit een overweldigend land! Het is moeilijk om zo te schrijven, maar ik hoop dat de foto's een beetje weergeven van wat we allemaal zien. Rond de middag arriveren we aan de poort van Yellowstone. We rijden langs de ranger die ons van harte welkom heet. We rijden weer een geweldige natuur in en kijken onze ogen uit naar de steeds weer veranderende landschappen. Heel veel moois te zien, maar ook minder mooie dingen.....In heel veel grote gedeeltes van het mooie landschap zien we uitgestorven bomen, echt triest om te zien. Grote gedeeltes bomen zijn weggevaagd door brand of een tor. We weten het niet precies maar het is wel heel erg om te zien. Maar we zien ook weer nieuwe aanplant verschijnen dus dat maakt weer een hoop goed. Ook hier leeft van allerlei soorten wild. Je moet heel goed opletten tijdens het rijden, want ander kan je zo iets moois missen. Vaak zien we al auto's  bij elkaar stil staan en weten we dat er hoogst waarschijnlijk iets van dieren te zien is.....en jawel hoor.....we hebben weer mazzel.Op een gegeven moment zien we wel heel veel auto's langs de kant van de weg staan...wat zal daar te zien zijn....na goed speurwerk zien we een zwarte beer zitten! We hebben het er al de hele dag over gehad en onze wens wordt nog waarheid ook!! Natuurlijk geprobeerd om duidelijke foto's te maken, maar dat valt nog niet mee.... We hebben in het park diverse trails (wandelingen) gedaan naar mooie uitkijkpunten op watervallen. Als eerste wacht ons een flinke uitdaging.. De tocht leidt ons een heel eind naar beneden. Een trap van ongeveer 380 treden....naar beneden is niet erg....maar naar boven....dat is een ander verhaal. En dat blijkt ook wel. De mensen die we tegenkomen zijn al flink aan het hijgen en we moeten zelfs even wachten omdat iemand halverwege niet goed is geworden. Ze wordt door vier man van de ambulancedienst met een evac chair omhoog gehesen... Dat schept vertrouwen....We zijn er aan begonnen en maken het af!! Het gaat gewoon bijzonder goed. Bij terugkomst boven natuurlijk vermoeid en even herstellen maar dat mag de pret niet drukken. Ook omdat we een prachtig uitzicht hebben gezien, maakt dat alles goed. Door naar het volgende punt. Ook hier weer een flink stuk dalen. Nu via een smal weggetje in haarspeldbochten te voet naar beneden... Ook dit is geen probleem, maar terug viel toch zwaar tegen voor mij... Het is allemaal gelukt maar de conditie is niet meer wat het geweest is, moet ik toegeven.....Ook hier weer een prachtig uitzicht over de canyon en de waterval. Zo doen we nog een paar punten aan met mooie uitzichten. We zijn hier toch wel een aantal uurtjes zoet geweest. We besluiten om richting het hotel te gaan om daar een beetje op tijd te arriveren. Kunnen we nog even relaxen om daarna buffelsteak te gaan eten. Dick is hier namelijk twee jaar geleden al eerder geweest en wilde mij graag kennis laten maken met de steak van de buffel. Helaas is het niet zover gekomen. Vandaag stond er geen buffelsteak op het menu en de serveerster wilde er geen gaan schieten voor ons. We hebben toch heerlijk gegeten!!  Nog een nachtje slapen voor weer een nieuwe dag morgen!