Dag 11 Drakensbergen - East London

19 oktober 2019 - Fort Beaufort, Zuid-Afrika

Goeimog,
Ons ga verder…
Vandaag gaan we ons weer verplaatsen. We moeten er voor zorgen dat de koffers om 07:00 buiten voor onze deur staan. We zijn vanaf gisteravond bezig geweest om ons verhaal op de blog te zetten, wat maar niet lukte. Wifi is hier vaak niet geweldig….Nu tijdens het ontbijt hebben we plots goed internet. Dus we maken van de gelegenheid gebruik om snel het verhaal te plaatsen. Toch nog gelukt! Voor vertrek moeten we, zoals heel de reis al gebruikelijk is, onze koffers aanwijzen, die dan in de laadruimte van de bus worden gezet. Rond 08:00 en met een graad of 25 laten we de Drakensbergen achter ons en gaan we richting de kust en Indische oceaan, naar ons volgende verblijf. Na een korte koffiestop rijden we uit de provincie Kwazulu Natal, en de provincie oostkaap binnen. We zien wederom prachtige groene landschappen opdoemen. De weg gaat door de bergen met aan weerszijde kleine dorpen met gekleurde huisjes. Geen bestrating, maar zandweggetjes in die dorpjes. De kapper is gehuisvest in een container en soms zie je mensen lopen met een wit of rood smeersel op het gezicht. Dit blijkt te dienen als een soort van sunblocker. Ook lopen er regelmatig mensen langs de kant van de weg, van alles bij zich en met tassen op het hoofd. De schapen, geiten en koeien lopen op de open vlaktes, maar kunnen ook zomaar op eens de weg oversteken waardoor Chris hard op de rem moet trappen. De mensen leven hier een heel ander leven. De omgeving verandert van groen bebost, naar uitgestrekt dor gras gebied. Soms zien we zwart geblakerde stukken. Dit is dan in brand gestoken om parasieten te doden. Elaine geeft zo nu en dan wat informatie over de omgeving en heeft het over bruiloften en strooijonkers??...
Iets over twaalven rijden we Mthatha binnen. Een grotere stad en tevens geboorteplaats van Nelson Mandela. Na een korte snelle middagmaaltijd naar binnen te hebben gewerkt, rijden we rond 13:15 door. We hebben nog een aardig stuk te gaan. Net onderweg rijden we langs een huis dat Nelson Mandela heeft laten bouwen en waar momenteel een van zijn dochters woont. Na een twee uur rijden, maken we nog een korte tussenstop, waar traditioneel geklede Sangoma’s lopen. Ze zijn lid van de Xhosa stam. Met nog ongeveer een 40 minuten te rijden, nog steeds een heerlijke 25 graden en een volle dag reizen, komen we na 570 kilometer aan bij onze nieuwe accommodatie voor 2 nachten: Umnenga Lodge in East London.
Goeinag
Een kletsrijmer= een rapper
 

1 Reactie

  1. José:
    20 oktober 2019
    Dat was weer een hele lange rit vandaag. De dorpjes zien er inderdaad sober uit, daarentegen lijkt de bevolking zo vrolijk en positief! Prachtig om dat te zien.
    Wat heerlijk om nu richting de kust te gaan, als je er net zoveel van houd als ik natuurlijk. Het lijkt me prachtig om aan de voet van de Indische Oceaan te kunnen staan en te beseffen dat je een heel eind van huis af bent. Ik kijk uit naar de foto's!
    Strooijonkers, nou dat is er weer zo een van: "Wat"? Als ik het in het thema bruiloft moet houden, dan denk ik gelijk aan het kindje wat rozeblaadjes strooit als de bruid de kerk inkomt, maar dat zijn meestal alleen meisjes. Ervan uitgaande dat jonker een jongen of man moet zijn, dan is het of dat jongetje wat met de trouwringen op een zijden kussentje de kerk inloopt of de 'best man', waar ik nu even geen Nederlands woord voor kan bedenken. Ik ben benieuwd!
    Ik hoop dat jullie lekker hebben kunnen bijslapen na zo'n lange dag en dat vandaag weer een prachtige dag wordt. Geniet er weer van!