Dag 12 Cruising through the country

Howdy y'all,

Soms heb je van die motels waarvan je denkt, als je ze beter bekijkt, dat ze zwaar toe zijn aan een grondige update. Dit is er zo één.
Weliswaar geen vislucht, maar de galerij waar we overheen lopen op de bovenverdieping lijkt op instorten te staan. Als het dan maar niet is als wij er zijn!
Je kunt ook niet te veel verwachten van de goedkoopste ($49) motelkamer deze rondreis. Vaak hangen er ook in de kamers van die motels, luchtjes van één of andere interieur spray....sommige overdadig aanwezig, anderen zijn in mindere mate aanwezig. Al met al hebben we goed geslapen.
Even hield ik mijn hart vast gisteravond toen we het langdurige telefoongesprek van de buurman bijna letterlijk konden volgen. Hij heeft zich verder koest gehouden! De dag beginnen we met een ontbijt bij Jody's. We lopen er in het vroege ochtendgloren naar toe. Het is er ook al best druk rond de klok van 07:30.
Het smaakt ons goed. We lopen terug naar onze kamer, pakken onze klaargezette koffers en tassen.
Voordat we aan de rit beginnen tanken we de auto vol en kopen wat spulletjes voor onderweg. Rond 08:45, met 15 graden en de schijnende zon zijn we back on the road.
We beginnen de rit op de US 89 North. Al vrij snel verlaten we de staat Wyoming met haar groene wat vlakkere land om wederom de staat Utah binnen te rijden. Bij het plaatsje Woodruff verlaten we de hoofdweg om de Scenic Byway (UT 39 west) genaamd Monte Christo te volgen.
Een mooie route die ons aan het begin het glooiende groene heuvellandschap laat zien. De heuvels worden weer wat hoger, wat we merken aan onze oren. Onderweg komen we nog een cattle cows die langs en op het gemak over de weg lopen. Ze hebben hier alle vrijheid, mooi om te zien. We rijden weer tussen de stukken sneeuw door, met verder weg de toppen van de bergen om ons heen. Het hoogste punt (2750 meter) hebben we bereikt en rijden de slingerweg naar beneden richting de vallei. Bear River stroomt in volle gang naast ons naar beneden. We naderen rond 10:45 het plaatsje Ogden waar we een tussenstop maken om de wat langere rit van vandaag te onderbreken.
We willen het George S. Eccles Dinosaur Park bezoeken. Een welkome onderbreking voor de lange rit. 
We lopen naar de toegangspoort en die blijkt nog gesloten te zijn. Dan zien we op het bord dat het park op zondag om 12:00 uur open gaat. Gisteren heeft Dick het nog gecheckt en zag hij dat ze om 10:00 uur open zijn. Na met wat medewerkers via een hek gesproken te hebben, blijken de openingstijden op Google niet te kloppen. Helaas, we gaan er niet op wachten, we zijn op doorreis. De medewerker lijkt nog even te twijfelen om ons wellicht binnen te laten, maar doet het toch niet. Door het hek proberen we nog wat foto's te maken van de imposante nagemaakte dieren.

We maken een korte sanitaire stop bij een benzinestation en rijden dan via de IS 84 West/ IS 15 North richting Twin Falls.
Precies op het juiste moment, etenstijd, zien we een rest area langs de weg. Het zit ons mee! Hier pakken we even onze rust bij een overdekte picknickplaats om te eten.We zijn zojuist de Potato State ofwel Idaho ingereden en is de temperatuur inmiddels opgelopen naar 27 graden. We rijden snel door richting Twin Falls naar onze volgende bezienswaardigheid. De weg er naar toe is niet bijster interessant, vlak en uitgestrekt. We arriveren tegen 15:00 bij de Shoshone Falls. Een toeristische trekpleister. Het is een mooi aangelegd kleinschalig  park, waar je bij in een mum van tijd voor de mooie waterval staat.

We betalen $5 voor de entree en hebben gelijk een parkeerplekken gevonden. Het is niet overdreven druk. De zon schijnt nog steeds, hoewel de bewolking toeneemt, de temperatuur is nog steeds hoog, 27 graden. We lopen en kijken via de verschillende uitkijkpunten langs. Meer dan genoeg water zorgt ervoor dat de waterval er krachtig uit ziet in de Snake River, die door het gebied heen slingert. Er wordt zelfs op een bord gezet dat dit de Niagara waterval van het Westen is. Ik durf de vergelijking niet te maken, daar ben ik nog niet geweest. Een half uurtje rondlopen vinden we voldoende.

We gaan aan het laatste stuk van deze rit beginnen. Met nog ruim uur te rijden over de ID 93 en ID 75 komen we laat in de middag tegen 17:00 aan in Bellevue, onze overnachtingsplek High Country Motel.

In het laatste stukje van de rit beginnen de bergen weer wat hoger te worden en zien we de spitse toppen van de Sawtooth mountains, en vallen de eerste regendruppels uit de zwaar bewolkte hemel.

Het motel ziet er schattig uit. Kamers aan een gesloten onderbeen afdakje als een kleine veranda. De kamer ziet er top uit met grote koelkast met apart vries gedeelte, waar we de koelbox met ijs en al inzetten. De koeling hebben we de komende dagen waarschijnlijk minder nodig, want de temperatuur gaat wat zakken als we de voorspelling mogen geloven. We gaan het zien en meemaken. Voor het eten rijden we een stukje door naar het volgende dorp, Hailey. Na enig zoeken op internet blijkt in Bellevue weinig open te zijn op zondag. Bij de Chinees en pizzeria is alleen afhaal mogelijk. Onze zoektocht wordt beloond. We lopen binnen bij Wiseguy pizza pie, een gezellige tent, waar we een gezamenlijke pizza verorberen aan de bar met een lekker tapbiertje!

Buiten is het weer even onstuimig. Wij zitten lekker binnen en genieten! Vandaag is het voornamelijk een dag geweest om ons te verplaatsen, die voorspoedig is verlopen. Soms moet dat gebeuren om weer wat ander moois te kunnen zien, en dat gaat zeker weer gebeuren! More to come.....