Dag 10 Rocks and Burgers

Howdy y'all,

We beginnen actief te worden tegen 06:00 uur in de morgen. Gisteravond waren we eens op tijd klaar met alles. Ik was al op tijd in dromenland, Dick kon de slaap moeilijker vatten. Ik was bang dat ik al heel vroeg wakker zou zijn, maar dat viel gelukkig mee! Het opstarten gaat soepeltjes en een uurtje later nemen we plaats in een veel te koud en ongezellig kamertje voor het ontbijt. Deze keer weer wat simpeler, maar ook dit is voldoende!
Met de wagen volgeladen inclusief benzine rijden we naar de plaatselijke supermarkt, die bij aankomst nog niet open is. We hebben weinig zin om te wachten tot hij open is, dus rijden we een stukje verder naar een wat groter benzinestation waar een redelijke shop bij gevestigd is. Vandaag geen broodjes om te picknicken, maar een verpakte sandwich met tonijnsalade. We hebben nog wat bananen, appels en yoghurtjes op voorraad. Daar gaan we het voorlopig wel mee redden. Hoogste tijd om op doorreis te gaan!
Het weer is wederom prachtig, temperatuur is een stuk aangenamer, zelfs wat koud in de vroege ochtend. We nemen de Interstate West richting Salina. We zien vanaf deze weg het prachtige gebied waar we straks doorheen gaan rijden. Al vrij snel komen we bij de afslag om de wildernis in te gaan. We volgen de Buckhorn Drawroad 332. Een goed te berijden weg, geen echte dirtroad, maar ook niet geasfalteerd. Het eerste gedeelte is voornamelijk vlak landschap waar de weg doorheen slingert. Zo nu en dan een cattle guard over en heuvel op en af. We kunnen nog redelijk goed door rijden en komen steeds dichter bij de hoge prachtige rotsformaties waar we niet veel later tussendoor rijden! De kleuren zijn meer naar het gele. Anders dan het rode gesteente dat we afgelopen dagen hebben bewonderd! Ook dit is weer fenomenaal! Vanuit de auto zijn de toppen vaak niet te zien.
We stoppen regelmatig om een foto te maken en alles in ons op te nemen.

Dan zien we wat mensen op de stoffige weg fietsen....Ze moeten flink doortrappen, want er staat hier een stevig windje! Een stukje verder staat de rest van de groep de mensen op te wachten. Het waren de laatste van de groep, met de broom wagon erachteraan. Ze staan bij Buckhorn Wash Pictograph panel. We parkeren de auto hier ook even om deze rots schilderingen uit de prehistorie te bekijken. Van een stukje verderaf zie je ze eigenlijk duidelijker dan van dichtbij. Heel jammer dat er dan weer van die "idioten" zijn die er namen bij en onder gaan krassen.....

Voordat we de prachtige omgeving van de hoge rotsformaties langzaam uitrijden maken we nog een korte stop bij nog een footprint van een dinosaurus.
 

Een half uur later zijn we op plaats van bestemming en gaan we wandelen bij Little Grand Canyon/Wedge Overlook.

Enkele passen lopen en we staan aan de rim van de canyon. Er staat een straffe wind, de zon schijnt, de temperatuur is rond de 24 graden.
Een prachtig overzicht krijgen we voorgeschoteld! We kijken diep in de vallei en zien de rivier San Raffaël door de vallei kronkelen. We wandelen zo een paar kilometer langs de afgrond, op veilige afstand! Soms zien we hele stukken rots afgebrokkeld beneden liggen.

Voorzichtigheid boven alles! Op de verschillende uitkijkpunten maken we foto's en zien alles dan weer vanuit een andere hoek. De Grand Canyon is nog veel grootser, daarom is de naam Little Grand Canyon juist gekozen. We vinden het prachtig!

Na een kleine twee uur gewandeld te hebben, zijn we weer terug bij de auto. De sandwich tonijnsalade smaakt goed, we drinken wat en beginnen aan de volgende etappe. Eerst dit gebied verlaten over de grind/zandweg. Al redelijk snel belanden we weer in de bewoonde wereld. Via Cleveland, Utah volgen we de UT 10 North, vervolgens de US 191 North en de US 6 richting Provo/ Salt Lake City. Dit blijkt op sommige gedeelte van de rit ook prachtige uitzichten te geven! We maken nog een tussenstop bij Spanish Fork. Hier brengen we een bezoekje aan een voor ons favoriet Burgerrestaurant, In-N-Out Burger.

Deze hebben we vorig jaar ontdekt in Los Angeles tijdens onze rondreis. Heerlijke hamburgers en geweldig hoe ze daar toen te werk gingen! Dat willen we nog wel eens ervaren. Bij de drive thru is het al aardig druk, wij gaan naar binnen om daar even sfeer te proeven. En ja, ook de hamburger smaakt weer delicious! Het blijft voor ons een geweldige tent.
We zitten ondertussen al dichtbij ons motel in Springville, Microtel Inn & Suites. Rond 16:00 stappen we de receptie binnen om in te checken. De receptionist helpt ons, maar kan het niet laten om ondertussen ook de telefoon die overgaat, op te nemen. Een beetje onbeschoft, vinden wij...Hij helpt ons verder met de telefoon aan zijn oor. Misschien dat hij het zelf ook wat vervelend vond, want hij geeft ons een upgrade naar een suite. Dat maken we niet veel mee. De foyer ziet er al goed uit, dus we zijn benieuwd naar de kamer. We stappen binnen in een mooie grote kamer, zithoek met bank. Dat ziet er goed uit!

We relaxen even op de kamer en maken deze keer geen gebruik van het zwembad of fitness ruimte. Voordat we een hapje gaan eten, bezoeken we nog de dichtbij gelegen Wallmart. Hierna melden we ons bij Strap Tank Brewing Co.
Na 10 minuutjes wachten krijgen we een tafel aangeboden. Er speelt live muziek, Rock Daddy, met 4 man sterk.

Ze spelen nummers van The Eagels, Johnny Cash, CCR, en ook nummers van the Beatles komen voorbij. De sfeer is gezellig, het eten goed en weer veel te veel. We vermaken ons prima, ondanks The Beatles...We lopen nog een blokje in de omgeving omdat het er gezellig uitziet. We zien een blok met gekleurde gestapelde containers, waar van allerlei zaakjes zijn gevestigd.

Een winkel met geweldige oude vintage ,buiten staat een limousine motor, geweldig!

Een barber, tattoo shop....genoeg te fotograferen en ook hier zitten drie mannen buiten live muziek te maken. We gaan nog even zitten op een klein terrasje en luisteren terwijl ik nog een klein ijsje eet...klein kennen ze hier niet....Hierna begeven we ons terug naar het motel. We komen onze kamer binnen en ruiken een stevige visgeur. Waar komt dat nou weer vandaan? Vanmiddag was er nog niets te merken. We denken dat het van de buren komt. Er staat in de kleine keuken ook een magnetron. Iemand heeft die ergens op een kamer  gebruikt. Dick gaat bij de receptioniste verhaal halen. Ze komt mee naar de kamer en ruikt het ook meteen. Ze zal navraag doen bij de buren. En we moeten even aankijken of de geur weggaat. Maar dat blijkt niet het geval. Het komt vanuit de badkamer. Waarschijnlijk een soort van centrale afzuiging. Wederom gaat Dick naar de dame bij de receptie. We worden in eerste instantie afgepoeierd dat we de airco maar wat hoger moeten zetten en de deur van de badkamer dicht moeten houden. Even later komt ze een apparaat brengen dat we twee uur aan moeten laten. Dit zorgt ervoor dat de lucht verdwijnt. Ze vertelt dat ze het ook gebruiken als er gerookt is op de kamer. Overigens zat de boosdoener op de kamer boven ons zei ze.
We hopen maar dat het voldoende gaat helpen. De dag en avond zijn weer afgesloten. We kunnen er weer een mooie dag bijschrijven in onze herinneringen. More to come.....