What a day!

Good morning everybody!!

"Normale drukte" geeft de Schiphol app aan voor vandaag. Desalniettemin zorgen we dat we op tijd de shuttle bus pakken vanaf het van de Valk hotel, waar we afgelopen nacht hebben geslapen. Een goed, groot en mooi gestyled hotel! De bus staat er mooi op tijd. Om 05:30 kunnen we met nog een aantal andere reizigers instappen. De wachttijd bij de drop off balie blijkt later nog het langst geduurd te hebben. Bij de security kunnen we zowaar gelijk onszelf en onze overige bagage laten checken. En zo zitten we om 06:30 al aan onze cappuccino. Dat was niet het vooraf bedachte scenario, maar wel erg relaxed! De meeste tijd brengen we door bij de gate, waar het een komen en gaan is van vliegtuigen van KLM en Delta. Genoeg reuring!

De vlucht naar Salt Lake City verloopt voor ons rustig. Voor een andere passagier iets minder, want na verloop van tijd wordt er gevraagd of er medics in the house zijn vanwege een medisch issue....Er staan direct 2 mensen op en helpen en begeleiden de passagier zo nu en dan tot de landing. En daar begint dan ook ons stress momentje....We hebben vanwege een half uur vertraging, opgelopen bij vertrek, ongeveer 2 uur de tijd voor de overstap naar San Francisco. Je zou denken, moet voldoende zijn. Ware het niet dat er verzocht wordt om op onze plaats te blijven zitten tot de patiënt uit het vliegtuig is geholpen. Gelukkig staan er al mensen van de firedepartment gereed om dit gelijk voor elkaar te krijgen. Het duurt de niet lang voor we het vliegtuig uit kunnen lopen. We weten dat we nu eerst onze koffers moeten ophalen voordat we door de border control kunnen, en daar komt stress momentje nummer 2 om de hoek kijken. Het duurt en het duurt voordat de bagageband gaat draaien. En jawel hoor, er wordt medegedeeld dat er problemen met het vliegtuig zijn om de deuren van de bagageruimte te openen...maar het zal niet lang meer duren...Na ongeveer een half uurtje wachten, horen we de eerste koffers tegen de rand aan botsen. Nu hopen dat onze koffers snel te voorschijn komen. Die van Dick zien we dan redelijk snel verschijnen, maar die van mij blijft lang weg. Als bijna één van de laatste komt ie eindelijk naar beneden gerold. Ondertussen is het natuurlijk aardig druk geworden bij de border control, waardoor we ook daar weer lekker kunnen aanschuiven. De beambte is aardig, die ook nog een klein praatje met ons maakt, waar we eigenlijk geen tijd voor hebben. Op naar de volgende hobbel. Wederom door de security check. Onze verzamelde flesjes water mogen we weer lekker in de prullenbak gooien, helaas. En natuurlijk moet er in onze tassen en koffers gekeken worden. Uiteindelijk komen we, met een plaspauze en inkoop van flesjes water inbegrepen, nog op tijd bij de gate en kunnen we gelijk doorlopen naar het vliegtuig. Pffff dat was weer net aan. Na nog even een gedoetje te hebben over mijn zitplaats die blijkbaar dubbel geboekt is, kunnen we weer even bijkomen en uitrusten voor de komende 2 uur. De vlucht verloopt verder rustig. Bij aankomst kunnen we gelijk naar de bagageclaim lopen en welke koffer komt als eerste de band af? Die van mij! De koffer van Dick volgt snel daarna waardoor we snel door kunnen naar de car rental. We worden ook hier snel geholpen en dan is het altijd weer spannend wat voor auto het uiteindelijk gaat worden. Ze hebben helaas niet veel in de aanbieding. De jongeman bij de uitgifte vertelt dat er ieder moment weer auto's klaar zijn voor de verhuur, waar we wel even op willen wachten. Het is een mooie zwarte VW Atlas 4WD geworden. Een flinke bak waar we goed mee uit de voeten kunnen voor de komende 4 weken! We verkennen de auto eventjes om daarna in de spits de eerste kleine 35 miles naar ons eerste hotel te rijden. De Golden Gate brug over en rond 18:30 lopen we naar de receptie van het Four Points hotel in San Rafael. We zitten nog even in de hotelbar bij te komen. Een latertje zal het niet worden, we zijn ondertussen 24 uur wakker....