On the road again

Goede morgen everybody,

Als je zo'n dag als gister achter de rug hebt, flinke inspanning gedaan, bij aankomst al weer voorbereiden voor de volgende dag, blog bijhouden dan wil je lekker je hoofd te rusten leggen en een goede nacht hebben. Dat wordt dan teniet gedaan door de "bewoners" van ons naastgelegen kamer. Die zijn een lekker avondje op pad gegaan en ze dachten we laten ons lieftallige hondje, een uit de kluit gewassen chiwawa, lekker op de kamer. We hoorden hem wel blaffen, maar dachten dat zal zo wel over gaan. Maar not...hij bleef blaffen. De buren waren echt weg. Dus om 00:30 uur toch maar eens verhaal gaan halen bij de receptionist. Via de telefoon heeft Dick hem duidelijk gemaakt dat dit echt niet kan. Een minuutje later ziet Dick de man voor de kamer van de buren verschijnen. Hij heeft de man duidelijk te kennen gegeven dat we het niet konden waarderen en dat we toch echt wilden slapen. Na een minuut of twintig zien en horen we de buren thuis komen. Vanaf dat moment is het stil. Wat een gedoe! Na een paar uurtjes geslapen te hebben, zijn we om 06:00 opgestaan, hebben onze spullen gepakt en zijn om 07:00 vertrokken. We hebben vandaag onze langste rit voor de boeg en daarom willen we op tijd vertrekken. Dan maar met wat minder slaap achter de rug. We pakken onderweg een snel ontbijtje, tanken de auto af en doen weer wat kleine boodschapjes. Dan gaan we op weg voor de lange rit. We hebben afgesproken om elkaar af te lossen om de twee uur. Dick begint met het eerste stuk. Dit eerste stuk is werkelijk prachtig! Door de bergen heen, kronkelt de smalle weg zich tussen de rotsen door verder. Als we door dit prachtige landschap zijn, wordt het wat "saaier", maar zeker nog de moeite waard! We zijn na een goed twee uur al ver gevorderd en bij het plaatsje Beatty lassen we een korte stop in om de benen te strekken, plaspauze en wisselen we van plaats. Ik mag een groot gedeelte op de US 95 South rijden. Ook dit is een recht toe recht aan weg door de staat Nevada, die we inmiddels binnen zijn gereden. Het is een lange weg die reikt tot aan de horizon. Aan weerszijde van de weg niets anders dan verdort vlak landschap met in de verte de bergen. De zon geeft haar warmte af en dat zie je op de weg. Rond de klok van twaalven bereiken we de stad Las Vegas. Deze gaan we deze keer links laten liggen. We zijn er al een aantal keren geweest, en willen nu voor de mooie natuur gaan. We zijn  daarom onderweg naar de Valley of Fire. Een prachtig natuurpark waar we rond 13:00 binnen rijden. Waar we de eerste week van deze reis de kolossale bomen, bossen, meren en watervallen hebben gezien, gaan we nu de verschillende gesteente en canyons bewonderen. En deze eerste mag er al gelijk wezen! Wat mooi om de grote roodkleurige rotsformaties te zien. Op zichzelf staande rotsen of een aaneenschakeling van formaties. Geweldig! En ik snap nu ook waarom het hier zo heet, het is hier ook echt bloedheet!! Het is hier zeker een graad of 42, geen zuchtje wind te bekennen. En als die er wel is, lijkt het een het föhn. We willen hier eigenlijk een mooie trail gaan lopen, maar die is door het hete weer gesloten, en waarschijnlijk maar beter ook! Zo nu en dan lopen we wat kleiner stukjes om toch alles te bekijken en te fotograferen, maar als we dan de auto binnen stappen, zijn we maar wat blij dat er airco is! Toch bekijken we de verschillende uitkijkpunten, waar ook ieder stuk en/of rots een eigen benaming heeft. Voor we het park uitrijden maken we als laatste nog een stop bij de Elephant Rock, deze willen we echt nog zien! Het is een beetje jammer dat het er zo heet is, anders waren we zeker langer in het park geweest, maar voor nu was het voldoende. We gaan ons opmaken voor het laatste stuk van een klein uurtje rijden. Via de IS 15 North rijden we richting Mesquite. Het is een Interstate dus daar kunnen we lekker op doorrijden, en we zien dat we lekker op tijd bij ons hotel kunnen zijn, zodat we nog even lekker een plons in het zwembad kunnen maken. Maar met nog 16 miles te gaan voor de afslag, staan we stil op de snelweg. Op google maps zien we dat we er nog een uur over doen. En natuurlijk weer door roadwork. Langzaam aan stijgt de temperatuur in de auto en daar buiten, de auto geeft aan dat de buitentemperatuur 120F is, ofwel 48,8 graden Celsius....Het blijkt dat er een rijstrook afgesloten is, en al het verkeer moet ritsen. We kunnen verder niets anders dan ons er aan overgeven en stukje bij beetje aan te schuiven in de lange rij. Eindelijk arriveren we om 17:00 bij hotel Virgin River. Het is een Casinohotel, dus hier gaan we straks nog even een gokje wagen. We zetten snel onze spullen op de kamer en gaan daarna snel in zwempak naar het zwembad. Het is een aangename verkoeling in deze hitte hier! Na een lekkere douche eten we wat in het casino, lopen er een rondje en proberen ons geluk uit op enkele eenarmige bandieten. De uitkomst is dat we zo goed als quitte spelen. WE verliezen wat, we winnen wat. We zijn lekker bezig geweest en hebben ons goed geamuseerd. Hopelijk slapen we zo dadelijk een stuk beter dan afgelopen nacht. We gaan het meemaken.......