Dag 7 Brownfield - Fort Worth Stockyards

Howdy Y’all….

Een heerlijke nacht achter de rug. We waren allebei best moe van de lange rit van gister. Maar vandaag weer klaar voor een nieuwe dag. Eerst ontbijt in het hotel, dat we ons lekker laten smaken. We zijn toch op tijd opgestaan om wederom een redelijk lange autorit te maken en we willen een beetje op tijd arriveren in ons volgende overnachtingsstadje, dat is Fort Worth. Weer een mooi stadje waar een hoop te zien en te beleven is. Onder andere de oude stockyard, echt in westernstijl. De autorit gaat voortvarend en we bellen rond 13:30 uur aan bij ons hotel, Miss Molly’s Bed & Breakfast Hotel. Helaas is de dame nog niet aanwezig. Dus lopen we alvast een stukje door het centrum van het stadje. De countrymuziek komt uit de verschillende saloons en doet gezellig aan. Een hoop toeristen in de stad. Rond 14:30 bellen we nogmaals naar het telefoonnummer wat we hebben doorgekregen en krijgen we Deborah aan de lijn. Ze komt onze kant op. Na een kwartiertje wachten, staat ze voor de roze voordeur. We worden binnengelaten en gaan direct een hoge trap op. We komen in een mooi vertrek, een hal, waar alle kamerdeuren van de kamers op uit komen. Het ziet er prachtig uit!! We kunnen in alle kamers kijken, want de deuren staan open. Een geweldig mooi ouderwets huis met dito inrichting. Tevens zit er al een heer te wachten in de leren bank, die op een of andere manier reeds binnen is gekomen. Deborah vertelt het een en ander over het huis en laat ons de vertrekken zien. Bij de verhalen die ze vertelt beginnen bij mij al diverse vraagtekens te herrijzen. De man stelt zich voor, komt uit New York en verblijft hier een dag of 6. Het is een onderzoeker. We hebben het in eerste instantie nog niet helemaal door….maar naarmate er meer wordt gezegd, begint het bij mij te dagen…..Het blijkt een hauntedhouse te zijn…….brrrrr….ik begin er aardig de kriebels van te krijgen. Dick heeft zonder het zelf te weten een overnachting geboekt in een haunted house!! Er ligt een soort van gastenboek op een kasje in de hal waar mensen hun ervaringen in hebben geschreven. We mogen het vanzelfsprekend lezen. Nadat we geïnstrueerd zijn hoe alles werkt, halen we onze koffers uit de auto en brengen deze naar de kamer. Terwijl we bezig zijn om ons te settelen, ga ik ondertussen het gastenboek lezen. De nodige gasten hebben het een en ander meegemaakt tijdens hun verblijf. Ze horen dingen, lampen gaan spontaan uit en toiletten worden spontaan doorgetrokken….Maar ook zien ze “entiteiten” aan het einde van hun bed zitten, horen zinnen die gezegd worden……mijn buik draait rond. Er zijn ook mensen die er niets van meekrijgen en een gewone rustige nacht beleven. Laten we daar maar vanuit gaan! Terwijl ik de verhalen lees, hoor ik Deborah praten met de onderzoeker. Ze hebben het over kamer 7…hier schijnt het meest aan de hand te zijn. Dingen verdwijnen om later weer op ander plaatsen te voor schijn te komen. Er worden geuren van oude damesparfum geroken ….. De onderzoeker is met pensioen en heeft als hobby het onderzoeken van haunted houses. Hij gaat daarvoor voornamelijk naar Engeland. Bizarre hobby hoor…..Dick en ik vinden het eigenlijk maar niets….maar we gaan het maar proberen. We zeggen tegen Deborah en de man goeden dag en lopen de straat in waar de cattledrive langs gaat komen. De longhorns zoals ze genoemd worden, komen 2 maal daags door een klein gedeelte van het centrum van dit stadje gelopen en dit schijnt iets bijzonders te zijn. Het is nog niet zo laat, dus we bezoeken nog wat shopjes en maken de nodige foto’s. Om 16:00 uur is het zover. De longhorns worden door de straten gedreven. Het is een leuk en mooi gezicht, het zijn er alleen niet heel erg veel. Voor we het weten zijn ze voorbij. We verkennen de straten verder en lopen daarna terug naar de B&B. Het is er nog rustig met andere gasten. Maar er hangt een speciaal sfeertje…vooral nu we weten wat er aan de hand is.

Voor degene die het interessant vinden. Je kunt dit haunted house vinden op de volgende internetsite:

www.hauntedhouses.com/states/tx/miss-molly.htm

Het is tijd om wat te gaan eten. Dit doen we bij Horseshoe Hill. Een restaurant dat door Deborah is aanbevolen. Het is inderdaad goed en lekker eten. Voor hierna heeft Dick al in Nederland kaartjes geregeld voor een Rodeoshow. Het is hier vlak in de buurt. We zorgen dat we om 20:00 uur klaar zitten in de arena. Het is geen show zoals je denkt van er wordt iets opgevoerd, maar er zit een wedstrijd verband aan. Cowboys en girls strijden tegen elkaar in diverse onderdelen. Het een is wat leuker en mooier om te zien dan het ander, maar zeer bijzonder. Vooral het begin maakt indruk met het zingen van het nationale volkslied. Hier zie en hoor je dan weer hoe trots een volk kan zijn. Rond 22:00 uur is de show afgelopen en lopen we nog een rondje door de straten. Vanuit de saloons komt de countrymuziek je tegemoet. We pakken nog een biertje en beleven hoe hier een avondje uit nog beleefd wordt. Ik heb al in tijden niet zo veel mensen op de dansvloer zien “stijldansen”. Ze genieten ervan. Mooi om te zien! Dan is het tijd om terug te gaan naar Miss Molly en gaan we een spannende nacht tegemoet….Hopelijk kunnen we goed slapen zonder gestoord te worden….Jullie lezen hier morgen meer over……So long folks!