Dag 6 Albuquerque - Brownfield

We verlaten het motelletje in Old Town nadat we van een snel ontbijtje hebben “genoten” bij het restaurant met de gouden bogen…. Vandaag staat ons een lange rit te wachten. Het eerste lange stuk is naar White Sands NM. Een rit voornamelijk over de interstate 10 van ongeveer 3,5 uur. Geen hele boeiende uitzichten, maar wel een stuk sneller. Rond 11:45 uur komen we aan bij dit park.

De duinen van White Sands National Monument bestaan niet, zoals de naam doet vermoeden, uit zand, maar uit puur gypsum (gipskristallen). De duinen beslaan in totaal een oppervlakte van ongeveer 710 km², het is daarmee het grootste gypsumveld ter wereld. Ongeveer 40% daarvan bevindt zich binnen de grenzen van het park, de overige 60% valt onder een gebied dat militair terrein is. 

Het duinenveld ligt geheel in de Tularosa Basin. In de omliggende gebergten komt veel gypsum voor; gedurende miljoenen jaren is er veel gypsum door regen- en smeltwater opgelost en meegevoerd naar dit laag gelegen basin. Van daaruit kon er geen verdere afvloeiïng van het water plaatsvinden. De hete zon en droge wind zorgden er voor dat het water verdampte; de mineralen bleven achter en kristalliseerden, zodat uiteindelijk alleen het pure, witte gypsum overbleef.

De harde wind, vrijwel altijd vanuit het zuidwesten, verplaatste de gipskristallen naar het noordoosten. Daar hebben zich dus de duinen gevormd, waaraan het park haar bekendheid te danken heeft. Het duinenveld verandert ook nu nog steeds, de meest actieve duinen kunnen per jaar ongeveer een meter in noordoostelijke richting opschuiven. Er zijn echter ook stabiele duinen, die nauwelijks meer veranderen.

We hebben onze zonnebril hier hard nodig. Het is voornamelijk wit wat de klok slaat. Heel bijzonder om te zien. We rijden rustig het park rond en nemen de tijd voor de famous picknick. We willen de prachtigste foto’s schieten, maar dat valt nog niet mee in deze omgeving. Het belangrijkste is dat we dit met eigen ogen hebben kunnen zien en een blijvende herinnering zal zijn.

We beginnen aan het tweede gedeelte van onze rit. Deze gaat door mooie landschappen die elkaar afwisselen met droge vlaktes, bergen met veel groen en bomen en weer droge vlaktes.

Een volgende tussenstop is in het plaatsje Roswell. Dit is in 1947 een wereldberoemde plaats geworden vanwege een vermoedelijke neerstorting van een UFO. Er zijn naar zeggen Aliens waar genomen. Een bezoekje aan het UFO museum kan daarom niet ontbreken. Er is een hele tijdlijn gemaakt van alle gebeurtenissen en bewijzen (voors en tegens) die verzameld zijn. De geleerden zijn het er nog steeds niet over eens of het nu wel of niet waargebeurd is. Al met al een aardig tussendoortje. We vervolgen onze rit en naderen de staat Texas. Een grote staat die we hoog in het noorden binnenrijden. Het is ook goed te zien dat we in Texas zijn vanwege de ja-knikkers die in vlot tempo voorbij komen. De ranches met de grote landerijen zoals we ze kennen uit de serie Dallas, ontbreken niet. Ook uitgestrekte velden met zonnebloemen en de druivenranken zijn hier van de partij. Een vlak maar veelzijdig landschap met een keur aan verbouwing van producten.

Wederom hebben we een uurtje in moeten leveren (nu 7 uur verschil met Nederland) zodat we PAS rond 19:30 uur aan komen bij Holiday Inn Express & Suites in Brownfield. Een snelle hap en nog even relaxen op de hotelkamer voordat de luiken weer dichtvallen…. So long folks!