Dag 14 A.M. Blue Sky Country - P.M. Thunderstorm and Rain

Howdy y'all,

Na een wat onrustige nacht begint onze dag mooi op tijd. Dick had wat last van zijn buik afgelopen nacht, niets ernstigs, kan zo wel eens gebeuren.
Het ontbijt gaan we nemen bij het restaurant dat bij het motel hoort, net zoals gister het avondeten.
Er zitten al best veel mensen binnen voor het ontbijt, en dat rond 07:00 uur. De grote mok koffie wordt ons zoals gebruikelijk voorgeschoteld en even later de eitjes en French toast. We vertrekken rond 08:00 met een fel schijnende zon, temperatuur rond de 7 graden. Het is heerlijk!
Vandaag weer een dag die voornamelijk in het teken staat van verplaatsen. We pick up the thread again waar we hem gister hebben achtergelaten.
We rijden de mooie Scenic Byway, US 93 North verder, de Salmon River volgend. Nu zien we de groen gekleurde bergen en heuvels met zonlicht en ook dat is prachtig! Al slingerend volgen we de weg richting North Folk. Met weinig ander verkeer op de weg, voelen we ons free as a bird! Amazing!
The Salmon River laten we bij North Fork links liggen, vanaf hier scheiden onze wegen.

Wij rijden nog een stukje Noordwaarts en nemen een stukje na North Fork de MT 43 East in de staat Montana.  Mooie landschappen schieten aan ons voorbij. Na ruim 2 uur te hebben gereden, maken we een tussenstop bij Big Hole National Battlefield. Hier heeft op 9 augustus 1877 een slachtpartij plaats gevonden. Ongeveer 90 indianen van de stam Nez Perce zijn hier afgeslacht door Amerikaanse soldaten aangevoerd door Colonel John Gibbon. Op deze plek waar dit alles plaats vond, is een gedenkplek gemaakt en kan je de historie zien en voelen. Een bijzondere plek. Helaas is het visitor center gesloten. We besluiten via een korte trail de plek te bezoeken waar de Tipi tenten van de Nez Perce stonden op het moment van de aanval. De hele situatie wordt gedurende de wandeling via genummerde stenen verteld, heel indrukwekkend en triest hoe er met deze mensen omgegaan werd!

Bearing Witness

On August 9, 1877, gun shots shattered a chilly dawn on a sleeping camp of Nez Perce. By the time the smoke cleared on August 10, almost 90 Nez Perce were dead along with 31 soldiers and volunteers. Big Hole National Battlefield was created to honor all who were there.
 

Tegen het middaguur rijden we vanaf deze bijzondere plek verder via de MT 43 East richting Wisdom

om vervolgens de MT 278 richting Jackson en Dillon te volgen.  Het weer begint ondertussen wat te veranderen. Het wolkendek wordt dikker en soms donkerder.
Maar op de één of andere manier blijven de heftige regenbuien uit. Steeds denken we dat het los gaat barsten, maar dan maakt de weg weer een buiging en omzeilen we de regen. Regelmatig denk ik bij het kijken naar het prachtige uitgestrekte landschap, dat het bedekt is door een deken van mos, prachtig! Onderweg zijn we al wat wild life tegen gekomen. Als we op een rustig stuk helling op rijden, zien we een hert met twee kleine Bambi's de weg oversteken. Het is gelukkig rustig en we rijden niet hard. We verminderen vaart....het hert loopt met één jong door, het andere twijfelt en blijft even op de weg staan om vervolgens terug te lopen naar de andere kant.. nu gescheiden van moeder, die in de struiken nog kijkt waar haar jong is gebleven.
We stoppen even en wachten af wat er gebeurd. Maar geen van beiden maakt aanstalten om naar elkaar toe te gaan. We rijden langzaam verder en hopen dat moeder en jong elkaar weer snel weerzien! Ergens anders zien we een Elk die probeer overveen omheining te springen, maar ook wat twijfelt. Doordat wij langzaam voorbij rijden doet ze nog een poging en schiet de struiken in. Het is af en toe voorzichtig rijden en uitkijken. Ze kunnen zomaar te voorschijn komen, en soms gaat het dan ook fout. Ook die voorbeelden zien we helaas soms naast de weg liggen.

De dreigende lucht noodzaakt ons om onderweg in de auto de lunch te nemen. We stoppen bij een Historical Marker, smeren de broodjes bij de achterklep en eten ze voorin op. We kijken uit op een vallei met een dreigend wolkendek, de regen blijft uit.

Vervolgens rijden we nog een stuk op de IS 15 South, we passeren de staatgrens en rijden Idaho weer binnen, om deze bij het plaatsje Spencer te verlaten en een tussendoor weg te nemen. We twijfelen even of we dit doen, maar het weer ziet er op dit moment redelijk uit. We kijken even aan hoe deze weg verloopt. Van geasfalteerd gast hij over in fijn grind, goed te berijden. In de verte zien we de lichtflitsen van onweer. Het is ver weg. Het grootste gedeelte van deze weg is vlak met weide landschappen. Omdat het weer wat minder is, zijn de bergen in de verte minder goed te zien. Deze binnendoor weg is niet helemaal tot zijn recht gekomen, maar richting het einde is het nog wel even spannend. Want deze weg leent zich perfect voor het woongebied van beren, waar ook voor gewaarschuwd wordt. We hopen dat we er nog één gaan zien! Helaas is dat er van gekomen, geen beer gezien, jammer.

We zitten weer op de geasfalteerde weg, we rijden op de US 20 East en de regen komt met bakken uit de hemel. De strepen op de weg zijn nauwelijks te zien en er wordt langzaam gereden.
 

We zijn er bijna! We zitten weer in Montana, even later rijden we het plaatsje West Yellowstone binnen. Hier overnachten we in Westwood Motel. De auto zetten we rond 16:30 voor de deur.

Het regent nog steeds en het is donker en  koud, 12 graden. Dat is weer even wat anders dan dat warme weer, de trui, jas en regenjas en paraplu komen voor de dag, die hebben we niet voor niets mee genomen! We settelen ons even in de kamer. Vervolgens lopen we een klein stukje naar Yellowstone Brewery Co om daar de gezelligheid op te zoeken.
Het is er aangenaam, leuk. We drinken en eten er wat.

De wandeling terug kunnen we droog overbruggen. Het ziet er naar uit dat het morgen beter is en we de geplande trail kunnen doen! Let's hope so!! More to come.....