A bow for Broken Bow Arch

Good morning everybody,

We hoeven vandaag de koffers eens niet te pakken, we blijven namelijk nog een nachtje in dit hotel slapen. Toch zijn we al vroeg wakker. Voor we op pad gaan, hebben we nog wat dingen nodig voor onderweg. Dick heeft gisteravond gezien dat de plaatselijke supermarkt pas om 08:00 uur opengaat, dus wachten we daar op. Hier is geen Safeway of Wallmart te bekennen, benieuwd of ze hier ook wat naar onze zin hebben. We staan een paar minuten voor achten te wachten in de auto, maar de supermarkt blijft angstvallig stil en donker. Er is ook niemand te bekennen, vandaar dat we al vrij snel de conclusie trekken om maar te vertrekken en te kijken bij de benzinepomp of die wat te koop heeft, behalve gas. Op de voorpui staat dat er ook een bakery and deli verkoop is, misschien hebben we geluk. We kunnen gelukkig wel het één en ander scoren, dus kunnen we op pad. Ook vandaag staat er een dirt road op het programma, die we al snel bereiken. Hier moeten we rond de 45 miles op rijden, en dat gaat wel wat tijd in beslag nemen. Het begint natuurlijk zoals vaak, rustig en easy. Maar al vrij snel komt de onverharde weg en die veranderd in een washboard. Het getril en gerammel in de auto is begonnen, later volgen de putten en kuilen en af en toe moeten we weer stapvoets de auto op zodanig wijze manoevreren om geen ellende te krijgen met vastzitten of autopech. Het is gelukkig niet zo heftig als afgelopen keer, maar zo 45 miles te rijden (Dick is de chauffeur) valt niet mee. We hebben een omschrijving mee met hoe te rijden. We hebben zelfs een foto van waar we linksaf moeten slaan. En we hebben het aantal miles geteld vanaf het moment dat we deze weg opreden. We komen bij het mogelijke punt waar linksaf te slaan, alleen het bordje dat we moeten zien, staat er niet. Dus nog maar even doorrijden. Maar er komt geen weg om linksaf te slaan. Nog maar eens terug naar de mogelijke weg. Dan zien we dat het bordje dat we hadden moeten zien, kapot op de grond ligt, en dat hebben we niet gezien. Gelukkig zijn we nu bijna bij het startpunt van de trail die we vandaag op het programma hebben staan, the Broken Bow Arch trail. De temperatuur is eigenlijk al weer aan de hoge kant, rond de 30 graden, maar we gaan hem toch lopen. Tegen de klok van 11:00 zijn we start klaar om de canyon in te lopen, die begint met een aardig stuk omlaag in mul los zand. Dat gaat aardig goed en al snel lopen we door de kloof van de canyon, wat al prachtige beelden geeft! Het is warm, maar nog goed te doen. Er zijn nog voldoende schaduwplekken om even op adem te komen en wat te drinken en natuurlijk van het uitzicht te genieten en foto's te maken. De wash waar we doorheen lopen is nog kurkdroog, maar even later zien we water van het beekje Willow creek. We blijven onderin de kloof lopen en springen regelmatig over van de ene kant naar de andere kant om de schoenen droog te houden en niet te diep in de modder weg te zakken. Dit lukt overigens niet altijd. Er is ook weer geen mens te zien. Alleen in het begin hebben we even staan kletsen met een echtpaar die een aantal dagen op pad gaan, bepakt en bezakt met kano en al. Ze overnachten in een tentje, dat ze ergens in deze natuur plaatsen. Wat een avonturiers! Na een uur en een kwartier wandelen lopen we een bocht om en daar staat ie dan! The broken Bow Arch, prachtig in de zon! Geweldig om te zien! We kunnen er helemaal naar toe lopen, en genieten ondertussen van de geweldige omgeving! In de schaduw zetten we onze tassen weg om heerlijk bij te komen van de inspanning! Dan merkt Dick dat er een glas uit zijn leesbril is gevallen. Waar dat is gebeurd, dat weten we natuurlijk niet, we vinden het helaas niet meer terug....Die leesbril blijft ons lekker bezighouden. Niet getreurd, we blijven lang genieten, lopen nog wat rond in de omgeving en besluiten dat het tijd wordt om aan de terugreis te beginnen. Het is inmiddels richting 13:30, hoogste tijd om terug te gaan. De zon staat inmiddels hoog in de lucht, dus minder schaduw en warmer. Het zal goed zweten worden en regelmatig water drinken. Veel tijd onderweg om nog foto's te nemen, nemen we niet. We willen nu wel wat vaart maken om terug bij de auto te komen. Het laatste stuk is het zwaarste. Zoals vaak zit het venijn in de staart. De beklimming terug naar boven in het mulle zand is zwaar en moeizaam, maar we hebben het gefikst! Rond 15:00 zijn we terug bij de auto. We acclimatiseren even ( we hebben op de terugweg toch wel met een graad of 40/42 gelopen) en zetten ons schrap voor de 45 miles over het washboard en zo meer. Om 17:00 parkeren we de auto voor onze kamer. Nu een heerlijke douche nemen!! Voor het avondeten gaan we voor een pizza bij het naastgelegen Outfitters. Weer eens wat anders dan een hamburger, die overigens bij tijden ook heerlijk smaken! Het is een dag geworden die een buiging waard is!!! Wat gaan we heerlijk slapen hier......