Observation point

Good morning everybody,

Labourday vandaag. De Amerikanen hebben een lang weekend vrij en maken daar massaal gebruik van. Dus is het wat drukker dit weekend, hoewel wij er niet al te veel last van hebben. We staan op tijd op, want Dick heeft een shuttle geregeld die ons afzet bij het begin van een trail in Zion NP. We zorgen dat we om 06:30 bij de ontbijtruimte zijn voor een simpel maar goed ontbijtje. De spullen zijn al in de auto gezet, zodat we rond 07:00 op weg kunnen om te tanken en wat boodschappen voor onderweg te doen. Daarna gaan we via de UT9 op weg en rijden naar de East entrance  van Zion NP. Wat een prachtig gebied is dit ook! We zijn op weg naar East Zion Adventures. Je kunt niet met eigen auto naar de verschillende trailheads rijden. Hier werken ze met shuttle bussen die je op verschillende punten afzetten. We worden om 09:30 met de shuttle afgezet bij het beginpunt van Observation Point trailhead. Een trail van in totaal 12 km. Eigenlijk hadden we graag een andere trail willen doen, namelijk Angels landing. Een zware en gedurfde trail langs de rand van de afgrond, waar je je moet vasthouden aan kettingen die aan de wand vast zitten (voor de belangstellenden: je kunt filmpjes van deze trail bewonderen op YouTube) Hiervoor moet je ingeloot worden voor een permit. Helaas is dat ons niet gelukt. Maar we hebben van verschillende mensen begrepen dat de trail die wij nu doen, ook zeker de moeite waard is en misschien nog wel een mooie uitzicht geeft! Dus we hebben er zin in! Het zonnetje schijnt weer volop en de temperatuur is alweer aardig aan het oplopen, rond de 27 graden. Met voldoende water mee beginnen we aan de wandeling. Een zandpad met zo nu en dan wat stenen, door een groene omgeving met bomen en struiken. We zijn benieuwd of we ook hier aan de bak moeten vanwege het stijgen van het pad. Maar dat valt mee, het is eigenlijk meer dalen. Het is een mooie wandeling en we hebben ook nog regelmatig schaduw van de bomen. Het is al met al goed te doen. Richting het eindpunt krijgen we steeds meer prachtige uitzichten te zien! Wat gaaf! Mooi geel, goud en koper gekleurde bergen en daar de groene bomen en struiken bij! Het is net een schilderij! Bij het eindpunt zien we hoe hoog we staan! Allememachies dat is best eng om zo naar beneden te kijken! Maar wat prachtig om die vallei zo te zien en de weg er doorheen te zien kronkelen. Aan de overkant zien we wat mensen staan op het eindpunt van Angels landing, ook bijzonder! Zij hebben er heel wat meer energie in moeten gooien dan wij. We zijn helemaal alleen op dit punt en genieten van de stilte, de natuur en het uitzicht! Wat maken we weer wat moois mee, we zijn bevoorrecht! Na een half uur/drie kwartier beginnen we aan de terugweg. Die is nu wat meer stijgen, maar dat is peanuts bij hetgeen we bij Cathedral trailheads in Yosemite hebben gelopen. Tegen 13:00 zijn we terug op de plek waar we zijn afgezet en we hoeven niet lang te wachten of de shuttle is er weer om ons terug naar de auto te brengen. We pauzeren even voor we verder rijden. We laten Zion NP achter ons en vervolgen de rit een stuk verder op de UT 12 ofwel scenic byway. Een prachtige weg die ons brengt naar het begin van Bryce Canyon NP en hier verder doorheen loopt. Jaren geleden zijn we hier ook al eens geweest, maar we verbazen ons weer, hoe prachtig het hier is! Wat een geweldige bijna oranje kleurige rotsformaties zijn hier te zien. Geweldig om er doorheen te rijden! We stoppen bij enkele viewpoints. De vermoeidheid begint bij mij zijn tol te eisen en omdat we deze keer wat vroeger aan willen komen in het hotel, vervolgen we de rit. Dick neemt het laatste uur het stuur van mij over, rijden nog door twee bekende plaatsjes van onze reis van 2016 en zo komen we rond 16:00 aan bij Prospector Inn in Escalante. Het was al zeer rustig op de weg hier naar toe en ook lijkt dit gehuchtje uitgestorven. We krijgen de sleutel van de kamer, laden onze spullen uit en komen even bij op de kamer, dat is ook wel even fijn! Het etentje bij Circle D is een schot in de roos! Heerlijk gegeten en even een leuk gesprek gevoerd met een vriendelijke man, David Cooper die ons goed heeft bediend. Het schommelbankje voor het hotel gebruiken we om het eten te laten zakken. Het is er zalig met de ondergaande zon en een heerlijk temperatuurtje! De luikjes vallen vanavond niet laat dicht, denk ik.....