Dag 10 Alexandria - White Castle

4 september 2017 - White Castle, Louisiana, Verenigde Staten

Howdy Y’all,

Zodra we de deur van onze kamer uitstappen, voelen we dat de luchtvochtigheid ontzettend hoog is. Het is al warm en stik benauwd. Het voelt nog erger dan hoe het soms in Nederland kan zijn bij warm weer. We zijn een beetje laat…..ik ben door het alarm van mijn mobiel heen geslapen (dat dit gebeurd is op één hand te tellen). Het ontbijt stelt niet zo heel veel voor, dus we zijn redelijk snel weg. We gaan een aardig stuk richting het zuiden rijden om ons vandaag te verdiepen in de geschiedenis van de slavernij. Dick heeft indertijd in Nederland al voor 2 plantagehuizen entreekaarten geboekt. Het is nu aan ons om te regelen dat we er op tijd gaan zijn. We rijden een stuk over de interstate en we pakken een stuk highway. Rond 11:15 uur stappen we de entrance van het eerste plantation house Laura binnen. We lopen met een gids door het landhuis en de plantage, waar de slaven leefden. Een hele geschiedenis van de eerste familie die hier gevestigd is rond 1805. De gids Lindie vertelt alles vol PASsie! Wat heeft deze familie hier allemaal beleefd en vooral: wat een leed hebben de slaven hier moeten doorstaan! We kennen allemaal de verschillende films over de slavernij…..maar bij het zien en voelen van de omstandigheden, gaan bij mij de haren overeind staan. Wat een trieste verhalen. Ze windt er geen doekjes om en geeft meermalen aan, dat ze niets wilt verbloemen of rooskleuriger wilt voorstellen. De waarheid moet verteld worden! In deze omgeving zijn het plantages waar het suikerriet verbouwd werd en nog steeds wordt. Velden van mijlen ver met suikerriet. De slaven werkten hier al voor zonsopgang en moesten doorwerken tot na zonsondergang, met deze temperaturen…. Werkten ze niet goed door, logen ze of stalen ze wat…dan werden er verschrikkelijk straffen uitgevoerd. Kinderen vanaf 10 jaar moesten gewoon meedoen en sommige vrouwen werden als een soort broedmachine iedere keer zwanger gemaakt. De beheerder van het landhuis had persoonlijke slaven en slavinnen. Die soms al op 14 jarige leeftijd een kind kregen. Dit zijn nog maar enkele voorbeelden. Heel indrukwekkend en ook goed vertelt door Lindie. We moeten ons haasten om op tijd bij het volgende plantagehuis te zijn. Dit is Whitney Plantation. Hier worden we wederom door een gids begeleid door de verschillende vertrekken van het landgoed. Hier worden we meer op de feiten en het toen en nu gewezen. Hier wordt onder ander vertelt dat de slaven hier in Louisiana het ontzettend slecht hebben. Vanwege het zware werk, het suikerriet verwerken, en de temperatuur en de landheren waren niet flauw! Dat van de temperatuur merken wij hier ook, het is super warm en ontzettend benauwd. En dan doen wij nog geen zwaar werk…..Het werd hier ook wel de goldcoast genoemd. Men verdiende hier goud geld aan de slaven. We lopen langs verschillende monumenten die opgericht zijn ten behoeve van de slavernij. Ook indrukwekkend! Later worden we meegenomen naar het grote landhuis en de slavenvertrekken. Plantation Laura heeft bij mij wel iets meer indrukgemaakt, maar het is een groot stuk van de geschiedenis watc we hier hebben gezien! Vanuit plantation Whitney rijden we naar ons verblijf voor deze nacht, Nottoway Plantation. Ik keek hier wel naar uit, want het is echt een pracht landgoed! Een paar dagen geleden zag het er nog naar uit dat we hier niet naar toe konden, maar gelukkig is het weer ons goed gezind! We rijden langs de Mississippi. Een rivier waar de schepen via New Orleans helemaal naar Baton Rouge kunnen varen. Dick heeft een chalet met veranda aan een vijver geboekt en het ziet er waanzinnig uit! In de schommelstoel drinken we ons eerste biertje van de dag en die smaakt goed! We verkennen het landgoed nog en maken de nodige foto’s. Wat ziet het er hier prachtig uit! In de avond eten we in het restaurant een heerlijk gerecht. Een mooie en indrukwekkende dag gehad! So long folks!

Foto’s

5 Reacties

  1. José:
    5 september 2017
    Wat een indrukwekkende dag vandaag. Het lijkt me heel moeilijk om op plaatsen te komen waar zoveel pijn, verdriet en onrecht is geweest. Pff, ik vond het al moeilijk om naar '12 years a slave' te kijken. Ik vond het ook heel confronterend om naar het huis van Anne Frank te gaan.
    Je zult vast wel moe zijn na zo'n emotionele dag, wat fijn om dan zo'n leuke stek te hebben om te overnachten. Als je langer zou blijven dan 1 nacht, is er daar genoeg te doen zo te zien.
    Ik vindt het echt een prestatie dat je iedere dag nog de puf hebt om jullie avonturen op 'papier' te zetten, maar voor later is het natuurlijk wel heel leuk om allemaal weer terug te lezen.
    Blijf ervan genieten!
  2. Anne:
    5 september 2017
    Indrukwekkend verhaal. Het verschil tussen de plantage woning en het onderkomen van slaven is gigantisch. maar het is realiteit, iets wat inderdaad doorverteld moet worden. Indrukwekkende foto's maar ook hele mooie foto's. Complimenten aan de fotograaf!.
  3. Dick:
    5 september 2017
    Hoi Hoi, leuk van jullie reacties!! Het valt soms inderdaad nier mee om na zo'n drukke en vermoeiende dag nog te gaan zitten om een verhaal te schrijven. Aan de andere kant is het leuk om te doen en voor later een mooie herinnering. Want je maakt zoveel mee en ziet zoveel dat je soms niet meer weet wat je een aantal dagen geleden hebt gedaan!
  4. Miriam:
    5 september 2017
    Wat een prachtig verhaal weer, heel indrukwekkend! Knap al dat werk iedere dag maar straks heb je inderdaad een hele mooie herinnering. Wordt weer moeilijk om een selectie te maken van al die mooie foto's. En fijn dat jullie tot dusver, gezien de omstandigheden daar, je programma hebben kunnen doen want er zit ook enorm veel voorbereidingstijd in. House Laura is in al die jaren niets verandert maar het blijft heel indrukwekkend.
  5. Miranda:
    5 september 2017
    Indrukwekkend verhaal. Voel de geladen sfeer erin. Mooi om dit te bezoeken en een beetje te herbeleven.