Dag 18 The Cherry on the Cake

Howdy y'all,

Voor het eerst deze reis zetten we voor de zekerheid de wekker, voor de zekerheid. Nou ja dat dacht ik althans. We willen bijtijds weg rijden uit Silt.
De volgende reservering staat op de planning. Maar voordat het zover is....de wekker is niet afgegaan. Maar gelukkig bestaat er nog zoiets als een natuurlijke wekker. Ik ben een paar keer wakker geworden vannacht. Rond 05:00 lukt het me niet meer om in slaap te komen. Even later denk ik dat we ons verslapen hebben, maar dat blijkt een slaperige vergissing, nog niet helemaal wakker. We starten langzaam op, klein ontbijtje op de kamer en treffen wat voorbereidingen voor straks. Nog voor 06:30 zitten we in de auto. Met 11 graden en een laag staande zon beginnen we aan de eerste rit naar Aspen. Het zo welbekende wintersport gebied waar the rich and the famous graag vertoeven. In een klein uurtje rijden we er naar toe via IS 70 East en Co 82 East. Dick heeft daar een parkeerplek gereserveerd en een shuttle bus die ons naar de Maroon Bells brengt. Een prachtig gebergte in White River National Forest. We zijn ruim op tijd aanwezig om nog een prijzige cappuccino te drinken met croissant. Voordat we de bus in gaan, worden we bijgepraat over voornamelijk het wildlife. We bevinden ons in moos gebied, ze worden vrij vaak gespot. Wat we vooral niet moeten doen is geluid maken en ons groot maken en zwaaien, wat bij de beren wel beter is. De Moos niet recht in de ogen kijken en als je merkt dat ie aanstalten maakt om dichterbij te komen, dan niet hard weg rennen maar langzaam proberen je achter een boom te verschuilen....ik wil best een Moos zien, maar dan liever wat verder weg!

Tijdens de busrit krijgen we nog informatie over de omgeving. Rond 09:00 uur worden we afgezet aan het begin van de diverse trails die te lopen zijn. De prachtige bergen met het meer ervoor zijn direct zichtbaar! Wederom een plaatje! Wat een beauty!! Adembenemend met de reflectie in het water!

We gaan hier the Crater Lake trail lopen, een wandeling van in totaal 7 km. We zitten bij het begin op een hoogte van rond de 3200 meter. En we mogen weer flink aan de bak! Van begin af aan in stijgende lijn naar boven. Flink veel middelgrote tot grote rotsen zodat je goed moet kijken waar je je voeten zet, en optillen! Met het zonnetje erbij wordt het al snel warm en kan de jas uit. Het is een intensieve wandeling maar zeker niet te heftig. Zo richting het einde van deze reis raken we er  bedreven in. Een uur later, rond 10:15 staan we bij het Crater Lake. We staan nu dichter bij de Maroon Bells en ook hier is het prachtig! Minder reflectie, wat meer wind en frisser. We bevinden ons nu ook 200 meter hoger. We genieten van het uitzicht om even later de afdaling in te zetten.

We komen steeds meer mensen tegen, het wordt drukker. Bij terugkomst kunnen we gelijk mee met de bus terug naar waar we opgestapt zijn en zijn rond 12:00 uur terug bij de auto. We hebben weer wat prachtigs gezien!! Wat gaaf! Bij vertrek rijden we Aspen door, gezellige maar ook wat chaotische drukte zo op de zaterdag. Vervolgens rijden we de Co 82 verder. Dit wordt de Top of the Rockies Scenic Road genoemd. Een wat drukke weg, die op sommige stukken ook smal wordt, maar zo de moeite waard! Ook weer een prachtige weg door de bergen waar je uiteindelijk op de top bij Independence Pass belandt, hoogte zo'n 4000 meter. Hier zijn veel parkeerplaatsen gemaakt en kun je wandelen over diverse paden. Natuurlijk doen wij dat ook, maar niet te lang en ver. Het is freezing cold.

Dan gaan we afdalen richting Twin Lakes. Hier maken we nog een korte stop, maar krijgen de Lakes niet goed te zien. Het is inmiddels rond 14:00 uur en we hebben nog wat miles te rijden. Via de US 24 West, de US 91 North, wat ook weer prachtige uitzichten geeft, en de IS 70 East rijden we naar Denver. Toevalligerwijs zit er vlak bij Denver op onze route nog een In-N-Out Burger. We nemen een time out om hier nog eens langs te gaan om wat te eten. Daarna is het nog maar een paar miles te rijden naar ons laatste motel van deze reis, Microtel Inn & Suites by Wyndham, dan is het 17:00 uur. Nu hebben we nog een klusje te klaren....We kregen in de loop van de dag een email van American Airlines met een Alert. Het zou kunnen zijn dat er morgen vanwege weersomstandigheden in Dallas, waar we een overstap maken, niet geland kan worden. We kunnen eventueel de vliegreis gratis omboeken. Het lijkt ons het beste om met de hotelshuttle naar het dichtbij liggende vliegveld te gaan en daar bij de balie van American Airlines te kijken wat de beste optie is. Dat doen we dus ook. Na een klein ritje, zijn we op de luchthaven en melden ons bij de medewerkster. We kunnen eventueel omboeken naar een tussenstop in Philadelphia, ze zegt erbij dat we die keuze nog niet hoeven te maken en kunnen afwachten hoe het morgen is. We hebben extra betaald voor meer beenruimte en ze kan niet garanderen dat we dat ook op de andere vlucht kunnen krijgen. We besluiten om het aan te kijken en fingers crossed! We nemen de shuttle terug naar het hotel, laden en mesten de auto volledig uit en kunnen beginnen aan het pakken van de koffers, een grote uitdaging altijd! Daarna een lekkere douche en op tijd slapen en hopen dat het morgen allemaal goed gaat komen!

We hebben een prachtige reis achter de rug en hebben ontzettend genoten! Bijna 6000 km gereden, veel gewandeld en gezien! We vinden het moeilijk om te zeggen wat het mooiste was, maar deze laatste twee dagen waren wel de kers op de taart! Dit zonder afbreuk te doen aan al het andere moois dat we gezien hebben! Thuis laten we alles weer eens de revue passeren. We hebben zoveel indrukken gekregen, meegemaakt en gezien. Magnificent USA!!!

We willen iedereen bedanken voor de vele leuke reacties en het meebeleven van ons trip!!

It was wonderful, thank you very much and see you soon!!

Dick & Caroline