Dag 14 Memphis

Howdy Y’all

We hebben een day off voor wat betreft autorijden. We zijn nog een dagje in Memphis. Dat is PAS relaxen. We kunnen wat langer uitslapen en rustig aan de dag beginnen. Dat doen we dan ook door eerst een rustig ochtendwandelingetje te maken naar de diner waar we gaan ontbijten. Deze ligt in de buurt van het Lorraine motel, waar we gister al geweest zijn. De diner Arcade is het oudste café van Memphis since 1919. Het heeft ondertussen wat achterstallig onderhoud en het is niet meer zoals we eerder bij een diner in oude stijl hebben gezien. De bediening is vriendelijk en het smaakt verder goed. Van hieruit lopen we nogmaals richting hotel Lorraine en bekijken de buitenkant nogmaals. Het is heerlijk weer, het zonnetje schijnt. Dick maakt een praatje met mensen die er ook al rond lopen. Onze dag van vandaag zal voornamelijk met muziek te maken hebben.  Rond 10:15 uur stappen we de Gibson (merk gitaren voor degene die het niet weten) fabriek binnen. Hier kun je een rondleiding krijgen door de fabriek en dat willen we wel eens zien. We kunnen aansluiten bij een groep die net is begonnen. Beschermbril op en gaan. Helaas mogen we in de fabriek geen foto’s nemen. Van het begin tot het eindstadium wordt getoond en verteld hoe de gitaar tot stand komt. De luchtvochtigheidsgraad in de fabriek moet rond de 60% blijven en wordt geregeld door een besproeiingssysteem hoog tegen het plafond van de fabriek. Er werken rond de 70 mensen. Voordat de afgewerkte gitaar de fabriek verlaat, zijn er ongeveer 55 mensen geweest die iets aan de gitaar hebben gedaan. Het gehele proces van een gitaar maken duurt ongeveer 4 weken. Het is mooi om te zien, omdat het allemaal handwerk is. Zeer bijzonder en een mooi stukje vakmanschap!!! We eindigen in de shop waar menigeen los gaat op de prachtigste gitaren. Er staan dan ook prachtige exemplaren, waarvan één met 14 karaats goud die rond de $100.000 waard is. Zeker de moeite waard om te zien! De sun studio ligt een stuk van het centrum en is een lekker stuk wandelen, zeker wel te doen. Ook hier kopen we kaartjes voor een rondleiding door een gids. Het ziet er van buiten en van binnen mooi en gaaf uit. Het is er niet bijzonder groot, maar boven de studio hebben ze er een mooi museum met gave museumstukken en prachtige verhalen door de gids vertellend. Vooral Dick weet al een hoop, maar ook nog een hoop niet. De verhalen over hoe de studio is ontstaan en natuurlijk wie er opnames hebben gemaakt. Ze komen allemaal voorbij. Carl Perkins ( schrijver en een zeer ondergewaardeerde zanger van Blue Suede Shoes), Rufus Thomas, Jerry Lee Lewis, Johnny Cash en natuurlijk Elvis….maar nog veel meer. De verhalen van de gids worden afgewisseld met oude geluidsfragmenten van muzieknummers, echt gaaf. We gaan weer naar beneden en komen dan in de geluidsstudio waar de vele gave nummers van vroeger tijden zijn opgenomen. Er staan kruisjes op de grond waar de diverse personen hebben gestaan. De gids vertelt nog prachtige verhalen en laat uiteindelijk nog geluidsopnames horen die gemaakt zijn door de producer Sam Philips, waar de heren Presley, Lewis, Perkins en Cash niets van af wisten. Geweldig om te horen! Ook tovert de gids nog de originele microfoon tevoorschijn waar deze mensen door hebben gezongen. Je mag ermee op de foto. Ook staat het drumstel van U2 nog in de ruimte, die nog steeds wordt gebruikt om opnames te maken. We vinden het super bijzonder en hebben ervan genoten. Nog nagenietend lopen we terug richting downtown. Het is lunchtijd en op een plein staan een aantal soort van foodtrucks, waar we nachos met BBQ chicken bestellen. Het smaakt ons best. Op dit plein staat ook ons volgende gebouw waar we een bezoek aan brengen. Het is het Rock n Soul Museum. We krijgen een hoofdtelefoon met kastje waarmee we langs de verschillende muren kunnen lopen en zo de ontwikkeling van de rock en soulmuziek kunnen volgen. Ontzettend veel en prachtige oude apparaten en sfeermomenten worden getoond en in beeld gebracht. Ook een mooi museum en goed van opzet! Dan zijn we wel toe aan een lekkere verfrissing en zetten ons neer op een terras in Bealestreet. Het is er nog steeds niet super druk, in het gehele centrum eigenlijk nog niet. Dan is het tijd om weer even terug te gaan naar het hotel. We bezoeken het dakterras van het hotel, want we hebben begrepen dat je van hieruit mooi uitzicht hebt. En inderdaad, we kijken ver over de Mississippi rivier. Het nodigt uit om hier nog even te genieten van het uitzicht en het zonnetje met een drankje. Moe gestreden lopen we later onze kamer in. Even uitrusten ondanks deze relaxte dag. In de avond lopen we terug naar Bealestreet om nogmaals te gaan eten bij BB Kings café. Het is ons hier gister bijzonder goed bevallen. Kijken of er weer zo’n goede band speelt. We bestellen een drankje en komen tot de conclusie dat de band iets minder is dan gister, maar zeker nog de soul in zich en speelt goed! Tussendoor hebben we nog contact met een stel uit Zuid Afrika. Leuk om zo in contact te komen met mensen van overal vandaan. We genieten van de avond en dan zijn we het er wel over eens om langzaam terug te wandelen naar het hotel. Buiten BB King is het opeens toch een stuk drukker geworden en is de straat gevuld met mensen. Vooral ontzettend veel politiewagens en mensen. Op een stukje van pakweg 200 meter, toch wel een auto of 15. Het zal waarschijnlijk wel nodig zijn….. Dit was Memphis downtown. We hadden het iets grootser en bruisender verwacht, maar we hebben ons hier prima vermaakt!! So long folks!